Në historinë e marrëdhënieve ndërkombëtare të Shqipërisë, data 13 korrik 1978 shënon një nga momentet më të rëndësishme dhe njëkohësisht më dramatike. Në këtë ditë, Tirana zyrtare ndërpreu marrëdhëniet diplomatike me Republikën Popullore të Kinës, duke i dhënë fund një bashkëpunimi që kishte zgjatur mbi dy dekada dhe që kishte pasur ndikim të thellë në politikën, ekonominë dhe ushtrinë shqiptare.
Pas prishjes me Bashkimin Sovjetik në vitin 1961, Shqipëria u orientua nga Kina komuniste, e cila u bë aleatja më e madhe strategjike e regjimit të Enver Hoxhës. Bashkëpunimi me Kinën solli përfitime të mëdha ekonomike për Shqipërinë, përfshirë ndihma financiare, investime në infrastrukturë dhe projekte industriale, si dhe mbështetje politike në arenën ndërkombëtare.
Megjithatë, vitet ’70 sollën ndryshime të thella në politikën e jashtme të Kinës. Nën drejtimin e Mao Ce Dunit dhe më pas të Deng Xiaoping, Kina filloi të hapet gradualisht ndaj Perëndimit dhe të kërkojë dialog me Shtetet e Bashkuara dhe vendet e tjera kapitaliste. Kjo kthesë u konsiderua si tradhti nga udhëheqja shqiptare, e cila vijonte të mbetej e përkushtuar ndaj një linje marksiste-leniniste radikale dhe anti-imperialiste.
Tensionet mes dy vendeve u përshkallëzuan deri në pikën kur, më 13 korrik 1978, qeveria kineze njoftoi tërheqjen e ekspertëve të saj dhe ndërprerjen e ndihmës ekonomike. Shqipëria reagoi menjëherë me ndërprerjen zyrtare të marrëdhënieve diplomatike.
Pas kësaj ndarjeje, Shqipëria u zhyt në një izolim të thellë ndërkombëtar, duke u kthyer në vendin më të mbyllur të Europës. Pa asnjë aleat të jashtëm dhe me një ekonomi të brishtë, vendi përjetoi vite të vështira, ku autarkia (vetëmbështetja) dhe izolimi ideologjik u kthyen në shtylla të politikës shtetërore.
Ky vendim shënoi jo vetëm fundin e një kapitulli në marrëdhëniet shqiptaro-kineze, por edhe fillimin e një periudhe të gjatë stanjacioni dhe vështirësish për vendin. Vetmia politike e Shqipërisë do të vazhdonte deri në fundin e viteve ’80, kur ndryshimet në Europën Lindore dhe rrëzimi i regjimeve komuniste do të hapnin një rrugë të re për vendin drejt botës.
13 korriku i vitit 1978 mbetet një ditë që tregon qartë pasojat e zgjedhjeve ekstreme ideologjike në politikën e jashtme – një kujtesë e hidhur e izolimit dhe vetëpërjashtimit nga skena ndërkombëtare.
Foto nga Google Images
Artikulli i përgatitur nga ACTVUSA
