Shqipëria ka hyrë sot zyrtarisht në “fazën vendimtare” të integrimit evropian. Po, po, atë fazën e famshme ku hapen të gjithë grup-kapitujt negociues dhe të gjithë gëzohen… sepse kështu thotë protokolli. Ndërkohë, kush i njeh proceset e BE-së e di shumë mirë se ky është ai momenti kur zë vend diku rehat, se rruga është më e gjatë sesa kolonat e trafikut në Tiranë në orën 16:30. Po të ishte hapja e kapitujve baras me hyrje në BE, sot do kishim Kroacinë me shokë duke na pritur me flamuj në kufi. Por realiteti është pak më ndryshe – askush nuk hyn në Union pa kaluar më parë në garën olimpike të reformave, të cilat te ne zakonisht zhduken sapo fiket drita e kamerave.
Ndërsa Brukseli përgëzon progresin në sundimin e ligjit dhe në funksionimin e institucioneve demokratike, raportet ndërkombëtare vazhdojnë të tregojnë të njëjtën gjë kokëfortë: korrupsion i lartë, drejtësi e brishtë dhe institucione që shpesh funksionojnë më shumë me “njohje” sesa me ligj. Dhe ja ku fshihet ironia: ka vende të tjera që kanë dekada të tëra me status kandidati e kapituj të hapur, e sërish presin në korridorin e integrimit – Mali i Zi që nga 2012, Serbia që nga 2014…
Turqia po pret prej shumë vitesh për integrim në BE — ja një përmbledhje:
• Aplikoi për anëtarësi në atë që ishte Komuniteti Ekonomik Evropian më 14 prill 1987.
• Morri statusin e vendit kandidat në dhjetor 1999.
• Negociatat zyrtare filluan më 3 tetor 2005.
• Por aktualisht, negociatat janë “në pritje” / të ngrira që prej qershorit 2018.
Pra, në total, Turqia ka qenë kandidat i BE-së rreth 26 vjet që me statusin zyrtar, dhe rreth 18 vjet prej fillimit të negociatave — një pritje shumë e gjatë.
Te gjithë në pritje, duke na lënë të kuptojmë se kjo “fazë vendimtare” e Shqipërisë ndoshta është vetëm faza e re e një pritjeje shumë të gjatë. Me ritmet e reformave te ne, ka shumë gjasa që kapitujt të mbyllen po aq shpejt sa mbyllen dosjet e korrupsionit në vend: me ndonjë deklaratë optimiste dhe një dosje që pluhuroset në sirtar.
Në fund të fundit, Shqipëria mund të hapë kapituj, kapitujt mund të hapin nën-kapituj, e nën-kapitujt mund të hapin analiza të thelluara. Por deri sa realisht të mbyllet kapitulli i korrupsionit dhe të hapet kapitulli i drejtësisë së vërtetë, integrimi europian do të mbetet një histori e gjatë… shumë e gjatë. Dhe BE-ja mund të vazhdojë të na japë “vlerësim për progresin”, ndërsa ne vazhdojmë të festojmë çdo hap procedural, edhe kur dihet se gara sapo ka filluar—dhe meta është shumë, shumë larg.
Foto nga Google Images
Artikulli i përgatitur nga ACTVUSA
