Gazeta amerikane “Washington Post” i ka kushtuar një artikull të veçantë kandidaturës së Florjan Binajt në fushatën për zgjedhjet e parakohshme lokale në Tiranë. Artikulli eshte shkruajtur nga reporterja shqiptare, Fjori Sinoruka.
Sipas WP, Shqipëria po tërheq vëmendje ndërkombëtare jo vetëm për procesin e integrimit në BE, por edhe për mënyrat jo-konvencionale me të cilat po përballen sfidat politike. Artikulli nënvizon që kandidatura e Florjan Binaj – një komedian dhe aktivist – për kryetarët e bashkisë së Tiranës, përfaqëson një “eksperiment të rrallë demokratik”.
Artikulli nënvizon se Binaj është një figurë e njohur publike, që ka bërë imitime të veprimtarit kryesor qeverisës, Edi Rama, gjë që ja shton profilin politik. Ai përshkruhet si “jo-politikani” që synon të sjellë më shumë profesionalizëm dhe figura të reja jashtë logjikës tradicionale të partive politike. Artikulli citon fjalët e tij: “We have two paths ahead of us: corruption and concrete, or change with honest and professional people.” Analistët e përmendur në shkrim e shohin kandidaturën e tij si sinjal të lodhjes së publikut nga partitë tradicionale, dhe një dëshirë për autenticitet.
Konteksti politik dhe shoqëror
Në Shqipëri kemi një skenar ku partitë kryesore – e majta me PS dhe e djathta me PD – kanë dominuar prej dekadash. Në këtë ambient:
Kandidatura e Binaj është mbështetur nga forca opozitare, dhe shfaqet si përpjekje për të ndërruar syntaxin tradicional politik. Artikulli i WP e lidh këtë kandidaturë me imazhin ndërkombëtar të Shqipërisë dhe përpjekjen për t’u integruar në BE: vendi përballet me sfida si korrupsioni, krimi i organizuar dhe imazhi i “fuqishëm”. Nga ana e medias vendore, reagimet ndaj kandidaturës Binaj janë të përziera: ndërkohë që disa e shohin si oportunitet, të tjerë e shohin si risk politik ose si “shfaqje” për të tërhequr vëmendje.
Çfarë nënkupton kjo për fushatën dhe politikën shqiptare
Kandidatura e Binaj mund të jetë një sinjal i fortë: votuesit duan ndryshim, sfidim të status-quosë, më shumë pjesëmarrje qytetare. Kjo mund të ringjallë besimin në politikë, veçanërisht te të rinjtë dhe të pakënaqurit me sistemin. Profesionalizmi dhe figura jashtë politikës tradicionale mund të sjellin qasje të reja në qeverisje — më transparente, më orientuar tek rezultate konkrete (urbanizim, shërbime, infrastrukturë). Artikulli i WP e vë theksin te “concrete” në shprehjen e Binaj. Për imazhin ndërkombëtar të Shqipërisë: kur figura publike “jo-tradicionale” përfshihet në politikë me seriozitet, kjo mund të kontribuojë në imazhin e një vendi që përshtatet me “vlerat evropiane” – inovacion, shprehje e lirë, dhe pluralizëm.
Kandidatura e Florjan Binajt për kryetar bashkie të Tiranës është më shumë se vetëm një garë elektorale: është një simbol i transformimit të mundshëm të politikës shqiptare, i lodhjes nga forcat tradicionale dhe i kërkesës për profesionalizëm dhe autenticitet. Artikulli i Washington Post e vë këtë në një kontekst ndërkombëtar, duke e lidhur me imazhin të Shqipërisë dhe aspiratën për BE.
Megjithatë, si çdo lëvizje e re dhe jo-tradicionale, ajo përballet me dyshime dhe sfida të mëdha: të bindë publikun jo vetëm me fjalë, por me rezultate; të mos humbasë mesazhin thelbësor për t’u “jashtë” partive, edhe pse merr mbështetje prej tyre; të përballojë realitetin urban – strukturor të kryeqytetit.
Për diasporën shqiptare, ky moment përfaqëson një mundësi për reflektim: si të jeni pjesë e ndryshimit, si të mbështesni figura të reja, si të shihni në politikë jo vetëm lojën e vjetër, por këndvështrime të reja.
Foto nga Washigton Post
Artikulli i përgatitur nga ACTVUSA
