Kur vendosmëria, dashuria për atdheun dhe mençuria bashkohen në një emër: Altina.
Në një botë që josh me bursa, teknologji, shanse pafund dhe ëndrra të paketuar bukur, një vajzë nga një fshat i vogël i Kosovës bëri atë që shumë të rritur nuk guxojnë ta bëjnë: i tha botës prit, sepse unë dua të rri këtu.
Altina Salihu, nxënësja nga fshati Burojë i Skënderajt, është shpallur nxënësja më e suksesshme në botë për moshat 16–17 vjeçare — një titull që jo vetëm e nderon, por na vë përballë një pasqyre si komb.
Një vajzë, një zë, një thirrje kombëtare
Me një guxim që shkel kufijtë e moshës së saj, Altina i drejtoi një thirrje të hapur krerëve të shtetit:
“Ju lutem më bëni që t’i refuzoj këto oferta. Unë dua të kontribuoj në vendin tim… aty ku kam zemrën edhe mendjen.”
Këto fjalë nuk janë vetëm të një nxënëse brilante. Janë thirrja e një brezi që po rritet me dhimbjen e mungesës së mundësive dhe me ëndrrat që po paketohen për eksport. Altina nuk kërkon favore. Ajo kërkon arsye për të qëndruar.
Kosova nuk ka luksin ta humbasë Altinën
Nuk është e zakonshme të refuzosh bursa nga SHBA apo Danimarka. Nuk është e zakonshme të thuash “dua të rri këtu”, kur shumica vetëm presin të ikin. Por Altina është ajo përjashtim që duhet të kthehet në rregull.
Kosova nuk ka më luksin të humbasë të rinjtë e saj më të ndritur. Në vend që t’u themi “suksese jashtë”, duhet të fillojmë të ndërtojmë një atdhe që i thotë suksese këtu.
Një brez që meriton më shumë se heshtje
Altina është një përfaqësuese e denjë e asaj rinie që nuk dëshiron vetëm të largohet, por të mbetet dhe të kontribuojë. Ajo përfaqëson shpresën që nuk është vetëm e gjallë, por edhe e vetëdijshme, e artikuluar, dhe plot vizion.
Në një kohë kur shumë të rinj ndihen të harruar, Altina na kujton që talentët nuk janë problem i shtetit – janë pasuria e tij më e madhe. Dhe çdo sistem që nuk i mbështet, i përjashton.
Altina është shembull. Jo për t’u duartrokitur, por për t’u ndjekur.
Sot nuk kemi nevojë për më shumë fjalë boshe politike, por për veprime konkrete që t’i japin Altinës dhe shumë si ajo mundësinë që ta ndërtojnë të ardhmen pa qenë të detyruar të shikojnë kah larg.
Në fund, një falënderim për të që na kujton kush jemi
Faleminderit, Altina, që na tregove se atdheu fillon aty ku është zemra, dhe që krenaria nuk matet me çmimet e marra jashtë, por me vendimin për të kontribuar brenda.
Faleminderit që, në heshtjen e zyrave dhe zhurmën e mediokritetit, u bëre zëri i një Kosove që e meriton më shumë.
Foto nga Google Images
